![[Translate to pl:] Acht wichtige Fakten zum Urlaub](/fileadmin/_processed_/8/0/csm_News_2023-07-14_Urlaub_e560399127.jpg)
Pierwsze regulacje prawne dotyczące urlopów w Europie pochodzą z przełomu XIX i XX wieku. W tamtym czasie za odpowiednie uznawano od trzech do sześciu dni urlopu. To głównie browary egzekwowały pierwsze zbiorowo uzgodnione przepisy. Wreszcie, w 1963 r. federalna ustawa o urlopach ustanowiła minimalne prawo do płatnego urlopu wypoczynkowego, do którego uprawnieni byli wszyscy pracownicy fizyczni i umysłowi. Ponadto różne strony układów zbiorowych pracy opracowały specjalne wymagania, które wykraczają poza minimalny wymiar urlopu, np. również w układzie zbiorowym pracy dla pracowników tymczasowych.
1. Każdy ma prawie pięć tygodni urlopu; tak mówi federalna ustawa o urlopach.
Nie do końca! Wspomniane minimum 24 dni urlopu dotyczy sześciodniowego tygodnia pracy. W przypadku zwykłego pięciodniowego tygodnia pracy obowiązuje następująca zasada: 20 dni ustawowego minimalnego urlopu rocznie.
2. Nie masz prawa do urlopu w okresie próbnym.
Nieprawda! W ciągu pierwszych 6 miesięcy zatrudnienia pracownicy mają prawo do proporcjonalnego urlopu, czyli jednej dwunastej rocznego urlopu za każdy pełny miesiąc zatrudnienia. Na przykład, jeśli masz 24 dni urlopu rocznego i przepracowałeś już cztery pełne miesiące w okresie próbnym, masz prawo do ośmiu dni urlopu.
3. Urlop musi być rozłożony na cały rok kalendarzowy. Pracodawca decyduje, ile łącznie dni może to być.
Nie! Ustawodawca określa dolną granicę. W przypadku pięciodniowego tygodnia pracy jest to dziesięć kolejnych dni roboczych, które co do zasady muszą być „udzielane w sposób ciągły”.
4. Niewykorzystane dni urlopu mogą zostać wypłacone.
Błąd! Ponieważ urlop jest „przeznaczony na wypoczynek”, jego wypłata nie jest przewidziana w federalnej ustawie o urlopach.
5. Pół dnia urlopu jest również możliwe.
To nieprawda. Pół dnia urlopu jest powszechne w wielu firmach, nie są one jednak przewidziane w federalnej ustawie o urlopach. Przepisy te są ustępstwem ze strony pracodawcy.
6. Jeśli zachorujesz podczas urlopu, nie potrzebujesz zaświadczenia o niezdolności do pracy.
Pracownicy są zobowiązani do poinformowania pracodawcy o swojej chorobie w pierwszym dniu choroby. Jeśli zachorujesz za granicą, musisz również przestrzegać pewnych szczególnych zasad.
7. Pozostały urlop wygasa 31 marca następnego roku.
Nie! Według Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) prawo do urlopu nie może już wygasać automatycznie. Pracodawca jest zobowiązany do udzielenia urlopu w danym roku kalendarzowym. Pracownicy muszą zostać poinformowani na piśmie z odpowiednim wyprzedzeniem, że urlop musi zostać wykorzystany do 31 grudnia lub najpóźniej do 31 marca następnego roku.
8. Urlop można wykorzystać na pracę w innej firmie.
Jest to niedozwolone! Urlop jest „płatnym czasem wolnym” i służy odpoczynkowi oraz regeneracji sił. Zgodnie z prawem pracownicy nie mogą "podejmować działalności zarobkowej (działalności odpłatnej) sprzecznej z celem urlopu".
Badanie przeprowadzone między innymi przez amerykańskich naukowców wykazało, że odpoczynek jest ważny dla zdrowia. Przebadali oni 12 000 osób na przestrzeni 20 lat. Wynik: u osób, które rzadko wyjeżdżały na wakacje, prawdopodobieństwo śmierci z powodu zawału serca w kolejnych latach wzrosło o około 30 procent.
Na koniec życzymy wszystkim pracownikom pełnego wrażeń i relaksującego okresu urlopowego.
W przypadku jakichkolwiek pytań dotyczących DREMO lub naszych usług personalnych, prosimy o kontakt w dowolnym momencie. Można się z nami spotkać osobiście w naszym biurze w Dreźnie, skontaktować telefonicznie lub za pośrednictwem poczty elektronicznej.